„Czy uznać, że pozwany został prawidłowo poinformowany o wszczęciu postępowania i skutkach własnej bierności, czy też – przeciwnie – uznać, że doręczenie w postaci złożenia pism kierowanych do pozwanego w aktach sprawy w ogóle nie nastąpiło, a fikcja prawna ustanowiona w art. 11355 k.p.c. narusza prawo do obrony i zakaz dyskryminacji pozwanych mających siedzibę w innych państwach członkowskich. (…)
rozpoznający zażalenie Sąd Apelacyjny w K. podzielił wątpliwości pozwanej dotyczące zgodności art. 11355 k.p.c. z unijnym rozporządzeniem o doręczeniach, z art. 18 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (dawniej art. 12 TWE) i z art. 6 europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności. W celu rozwiania tych wątpliwości, jak zaznaczono powyżej, Sąd Apelacyjny w K. zwrócił się z pytaniem prawnym do Sądu Najwyższego. ”
źródło:
„Obecnie bowiem pozwany zamieszkały w innym państwie UE nie może odmówić przyjęcia pisma wszczynającego postępowanie, które nie byłoby przetłumaczone na język dla niego zrozumiały lub na język urzędowy państwa członkowskiego, w którym mieszka.”
