Oceniając przedmiotowe oświadczenie uznać należało, iż w zakresie w jakim wskazuje na wydanie pełnomocnictwa ma ono charakter oświadczenia wiedzy a nie woli. Służyło ono bowiem potwierdzeniu zaistniałego pomiędzy stronami zdarzenia/faktu. Analizując złożone oświadczenie, w ocenie Sądu, należało mieć na uwadze takie same zasady wykładni jak w przypadku interpretacji oświadczeń woli. Aktualnie powyższe wynika wprost z treści art. 651 k.c., natomiast przed wprowadzeniem ww. przepisu obowiązującego od dnia 8 września 2016 r., w piśmiennictwie oraz orzecznictwie przyjmowało się, że z uwagi na pewne podobieństwo oświadczeń wiedzy do oświadczeń woli oraz z uwagi na fakt, że prawo wiąże z nimi w określonych przypadkach skutki prawne, istnieje możliwość odpowiedniego lub analogicznego stosowania do nich przepisów o oświadczeniach woli.
W myśl art. 65 § 2 k.c., w przypadku umów należy raczej badać, jaki był zgodny zamiar stron i cel umowy, aniżeli opierać się na jej dosłownym brzmieniu.
